Titanyum dioksit (TiO), beyaz renklendirici veya matlaştırıcı ajan olarak ultraviyole ışığa karşı kararlılığı artırmak için çeşitli diğer tekstillerde olduğu gibi yüz maskelerinin tekstillerinde de yoğun olarak kullanılmaktadır.
Tekstil şirketleri, pandemi ile ilgili zorluklara yeni çözümler getirmek için özel nano-lif, nano-kompozit ve nano-parçacık teknolojisini yüz maskelerine de dâhil etmeye başladılar.
TiO2 nano-parçacıkları ihtiva eden nano-lifler, ayrıca gümüş ve grafen ile birlikte antimikrobiyal filtreler oluşturmak için üretilmiştir.
Gelişmiş kendi kendini temizleme ve antibakteriyel özellikler için pamuklu kumaş üzerine TiO nano-parçacık kaplamaları uygulandı.
Yeni bir araştırmada, yüz maskelerinin yüzde 70’inin 100 ila 2000 mg kg arasında değişen miktarlarda titanyum dioksit ihtiva ettiği gösterilmişti.
Palmeiri, yüz maskelerinin performansını artırmak için tekstillerde uygulanan nano-teknolojinin yeterli şekilde düzenlenmeden kullanılmasının sebep olacağı olası sonuçlar konusunda uyarıda bulunmuştu.
Hayvan deneylerinde, TiO partikülleri solunması ve ayrıca ağızdan alınmasının toksik etkileri olabileceği de biliniyor.
2017 yılında, Avrupa Kimyasal Ajansı’nın (ECHA) Risk Değerlendirme Komitesi (RAC), TiO2’nin kanserojen potansiyelini gözden geçirdi ve bunun insanlar için solunmasının “şüpheli kanserojen” olarak sınıflandırılmasını tavsiye etti.
Bu araştırmada, yüz maskelerindeki TiO2 partiküllerinin bir sağlık riski oluşturup oluşturmadığını değerlendirmek için, bunların miktarları, fizikokimyasal özellikleri ve lokalizasyonları çeşitli yüz maskelerinde analiz edildi.
Bu ölçümleri destekleyerek, tekstil liflerinin yüzeyindeki TiO2 miktarı tahmin edildi ve maske başına ifade edilen inhalasyon yoluyla TiO2’ye kabul edilebilir maruz kalma seviyesi ile karşılaştırıldı.
Bileşen partiküllerin medyan boyutları 89 ila 184 nm arasında değişmekteydi, bu da nano boyutlu partiküllerin önemli bir kısmını (