Güvercin kahvesi gözlü yâr ,

Yine mavi deniz…yine mavi deniz…yine mavi deniz…ucundan sürgün verir erik ağaçları…büyür yeşillikler…çöker karanlıklar…içerde yaşarız yaşanması gerekeni içerdeki devasa duvarlara rağmen…

taşmaz,taşamaz dışarısı lâcivert…Bu gün bir ucu açıktır esen rüzgârın değdiği bulutun…

Uzun yalnızlıkların tam ortasında oturur masum çocuk elinde horoz şekeriyle…

Ve bekler aşk ile sevgiyi…Ve yeşilini Yavuz Sultan Selim tarzı salınan eşarbın püskülünde sallandırır bir güvercin kahvesi gözlü yâr…mavi umutlar sarar çepe çevre gönlü…mavi umutlar..mavi umutlar…

ve bir mavi kelebek kanat çırpar pır pır pır bu gönülde,kanatları  alev alev…tut…hadi! Uzattım elimi..Bırakma havada…tut hadi,tebessümünden sevgi akan ey mavi sevgili…