Kimi baharda görmemiş yazı

Kiminin geçiyor Mevlaya nâzı

Kılarken kâbede vedâ namazı

Ebedi kalmak istedim Beytullâhta ben.

Kiminde kalmamış derman bacakta

İki büklüm yürür de gitmez kucakta

Erimiş kaybolmuş Cenabı Hakta

Nurlu hacılar gördüm Beytullâhta ben.

Yırtık hırkası terlik torbası

Sırtında sanki Cennet urbası

Asil ve vâkur kıyamda durması

Hâremle hemhâl oldum Beytullâhta ben.

Hacerul esvet de adın yazdıran

Rüknu yemânide Gönül gezdiren

İman pençesinde nefsi ezdiren

Nurlu hacılar gördüm Beytullâhta ben.

Unutmuş dünyanın vefâderdini

Yıkmış kalbindeki riya bendini

Hânumandan geçmiş Hakka vermiş kendini

Canda Canan gördüm Beytullâhta ben.

Melekler de almış tavaftan payı

120 rahmet kuşatmış semâyı

Kalemler vasfedemez bu içtimayı

Sözün bittiği yeri gördüm Beytullâhta ben.

7 kat göklerde açılmış kapılar

Ardında saraylar zümrüt yapılar

Vâdeleri sonsuz Cennetten tapular

Semadan saçılır gördüm Beytullâhta ben.

Bâbus Selâmda rahmet yağmuru

Başı sırılsıklam bedeni kupkuru

Rasulun huzurunda ravzada dupduru

Salatu selâm edenler gördüm Beytullâhta ben.

Dağlar taşlar vecde gelmiş kavrulur

Kum taneleri Allah der savrulur

Allah’ın misafirleri nura gark olur

Püru pak gönüller gördüm Beytullâhta ben.

Acıktım susadım nefsimden yana

Dünya tââmı lezzet vermedi bana

Cebrâilin mirası zemzem şifa her cana

İçtim hâremde kana kana Beytullâhta ben.

Mescidi Hâremde 9 minare

İlânı aşk eder gaflet ne çare

Günde beş davet yürekler bin pâre

Davete icabet ettim Beytullahta ben.