KÖYDE ÇOCUKLUĞUM

On üç kardeş anne baba birlikte

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

Bitmeyen şükrümüz vardı darlıkta

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

 

Hayal edemezdim apartman katı

Resimde görürdüm gemiyi yatı

Biner oynatırdım bizim dor atı

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

 

Tarlaya gidince işe dalardım

Ekinin içinden otlar yolardım

Bağa bahçemize suyu salardım

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

 

Büyük küçük birbirini tanırdı

Sofra kurulunca buyur denirdi

Sütümüz yağımız taze yenirdi

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

 

Koyunu kuzuyu keşik güderdik

İhtiyaç olana koşup giderdik

İşi bitmeyene yardım ederdik

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

 

Cilimlik dağında mantar biterdi

Kaşın ormanında kuşlar öterdi

Saygımız sevgimiz göze batardı

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

 

Dövene at koşar harman döverdik

Dirgenle yabayla soma girerdik

Huzurlu, düzenli hayat sürerdik

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

 

Birfâni kırk yıllık maziyi eşer

Bir yaprağından bin hatıra düşer

Her hatırasında o günü yaşar

Köyde çocukluğum ne de güzeldi.

YORUM EKLE