…VE GÜNLERDEN SALI İDİ…

Kelimeleri durdukları yerden alıp,şiirleştirirken vakit kuşluk ile öğlen arası ve günlerden Salı idi.Duasızlığın ağırlığı yaktı canımı.Ve adı bir günah gibi düştü aklıma.

Neftî gölgeli bu öğleden sonra kalbimin bütün sükûnetiyle sadece ona odaklanıyorum.İsmi tatlı tatlı batıyor,sızlatıyor kalbimi.İsmi aşk gibi,aşkım  gibi her gece dudaklarımda terennüm.Gonca gül kokusunda teni.Ve ismi.Her şey gibi bu dünyadaki kelimeler,cümlelerde yetersizdi onu izaha,biliyordum.

Ama genede bütün bunlar onu anlatmama,tasvir etmeme engel değil.Zamanla benim onsuz yapamayacağımı anladığım ilk anda,içimin gölgeleri içinde onun adını haykırdım binlerce kez gökkubbemde.İlk kez görüştüğümüzde, yere baktı önce.Sonra bir kumrunun gözleri kadar kahverengi gözleriyle, benim yüzüme.

Tatlı bir allık kaplamıştı yanaklarını ve kirpiklerini kırpıştırmıştı.Bense biteviye bakmıştım ona.Varlığına,tekliğine,gül yüzüne.Şaşkınlığım,”hayatta başıma gelecek en güzel şey” olarak aklımdan geçirişimdi o an.Onun gelişiyle evvel ne varsa hepsi hükmünü yitirdi.(-di)’li geçmiş zaman olarak anılarımda yerlerini aldılar.Onsuz geçmişim sanki yoktu,geleceğimde olmayacaktı.

Hissettim, yaşadım o an.Çaresizliğim oldu ona akışım,bağlanışım.

Bu haramdı ve ben harama gönüllüydüm bile bile. Gonca güllerle dolu bir bahçeye kim dalarken günahı düşünürdü ki,ben düşüneyim.Ve gül dolu bahçesinde mest oldu ruhum.

Artık hayallerimde esirim,hakikatte ben onun bende’si (köle)ydim.Onu derin sevişim,bağlanışım öyle hızlandı ki,kristal bir kar tanesi gibi gelip kondu avucuma.Sözü taşıyan nefesime onun adından başka isim söyleme iznini yasakladım.Çünkü o varlığıyla bütün boşluklarımı doldurmuştu tek başına.Ve hayatıma girişiyle gerçek şansın ne olduğunu anladım.O gece gecelerin ve hayatımın en aydınlığı idi.Parçasına özlem duyan bütünün özlemiyle yöneldim ona.

Duraksamadan,sağa sola sapmadan.Büyük gönül ferahlığıyla.Ve onu başlangıç bilerek sevdim.Onu bütün yaşadıklarımın olgunluğu ve tecrübesiyle,yaşayamadıklarımın acemiliğiyle sevdim.

Bana şefkatle gülümserken sevdim onu.Onun hayatı kolaylaştırışını ve en çokta gonca gülü sevişi gibi beni sevişini sevdim.Güldüğü zaman kocaman bir tebessüm olurdu sanki yüzü.Sevişim onu sanki talih kadar eski,yeni doğan şafak kadar yeniydi..Evet,çok sevdim ve hâlâ çok seviyorum onu.

               

YORUM EKLE