Bugün kaloriferli dairede oturup, lüks arabalar sürerek, en iyi hastanede tedavi olan, uçakla yolculuk yapan, özel okullarda çocuklarını okutan, Bağdat caddesinde sürat yarışı yapan, lüks yatlarla denizlerde dolaşanlar ne olur 100 yıl öncesine gidin.! O zorlukları hayal edin. Anadolu insanını anlamaya çalışın. 5 kuruşunu, kurtuluş savaşına veren Mehmedi, çocuğu sırtında cepheye mermi taşıyan Ayşe nineyi, İki uçağı alıp orduya bağışlayan Erzurumlu Nafiz Kotan’ı hatırlayın. Ayakkabısız, aç, susuz savaşan Mehmetleri hatırlayın. 14 günde Afyon'dan yürüyerek İzmir’e ulaşan Kahraman Türk askerini hayal edin. O zaman belki Cumhuriyeti anlarsınız. Gazi Mustafa Kemal ve silah arkadaşlarının ne kadar zor bir işi başardıklarını anlarsınız. Evet, birazda Cumhuriyetin kuruluşunu düşünün!.

         Elbette yapılanların hepsi iyi, güzel, doğru şeyler olmayabilir! Bu uğurda canlarda yakılmış, yuvalar yıkılmış olabilir, bize düşen bu olayları doğru anlamaktır.

          Ne olur bir günde rahatınızdan fedakarlık ederek o zor günleri in düşünün, okuyun ve hatırlayın.

Bugün yazıma bir şiirle veda etmek istiyorum.

Sarıkamışta donduk,

Çanakkale de dirildik,,

Sakaryada ayağa kalktık,

Dumlupınar da şahlandık,

Yüzyıl sonra  başa döndük

Bugün milletçe yeniden donduk.

Tunceliden acı haber aldık.

Anadolu ağlıyor, analar ağlıyor,

Eşler ağlıyor, bebeler ağlıyor,

Yürekler yanıyor kalpler ağlıyor.

Atanur ÇELİK